|
startpagina
nieuwsbrief
subscribe*
discografie
biografie
instruments*
interviews
reisschema
persmap
reviews*
links*
contact
ENGELSE
VERSIE
* Nog te vertalen hoofdstukken
* Nog te vertalen hoofdstukken |
|
The
Royal Flemish Academy of Belgium
for Sciences and Arts
|
|
De
officiële voorstelling van
"Harmonie du soir"
22
April 2004
|
|
|
x
Rene
Jochems xxxxxxxx
Hans Rombaut
|
|
Om
19u werd het publiek verwelkomt door Rene Jochems. De 93 aanwezigen
voor de officiële voorstelling waren vrienden, collega's, organisatoren
en perslui.
Hans
Rombaut van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor
Wetenschappen en Kunsten uitte zijn grote tevredenheeid dat deze
manifestatie kon plaats vinden in dit prestigieus monument, een
paleis uit 1772. Hij gaf kort enige toelichting bij de ornamenten
van de Marmeren zaal die perfect overeenstemde met het tijdvak van
Mertz en Giuliani, alsook met de bouwperiode van de Mirecourt en
Roudhloff guitaren.
|
|
|
Odair
Assad bewondert Raphaella's instrument
|
|
De
eerste spreker, Piet Andriessen, musicoloog en voormalig hoofd van
VRT-Radio3 (nu Klara) gaf een bondige levensloop van Raphaella Smits
en introduceerde haar CD 'Harmonie du soir' als volgt:
Laat
ik U iets vertellen over de muzikante Raphaella Smits aan de hand
van twee cd's: de cd die vandaag wordt voorgesteld en de eerste
cd die ze 15 jaar geleden opnam voor het label Accent.
Beide opnames zijn gewijd aan het werk van Mauro Giuliani en van
de 25 jaar jongere Johann Kaspar Mertz. Giuliani uit Napels was
een tijdgenoot van Beethoven, Schubert en Von Weber ; Mertz uit
Bratislava was een leeftijdsgenoot van Schumann en Mendelssohn.
Beiden werkten in Wenen. Weense vroeg-romantici dus.
|
|
|
Felicitaties
van Baron Eugene Traey, voormalig voorzitter van de Koningin Elisabeth
Wedstrijd
|
|
Die
eerste cd is gespeeld op de door Raphaella geliefde 8-snaren gitaar
van John Gilbert, een Rolls Royce, een Steinway van de gitaar, sonoor,
prachtig uitgebalanceerd van hoog tot laag. 'The romantic guitar'
is de titel van die cd, en terecht. Schitterend voor bij een diner
met kaarslicht of voor daarna, en ik bedoel dat niet denigrerend,
maar ik kan het ook niet helpen dat één van de voornaamste
kwaliteiten van die opname de pure klankschoonheid is, een klankrijkdom
die ik als wellustig zou durven omschrijven.
Gekoppeld aan de absolute rust van Raphaella's spel, het gevoel
dat je bij het beluisteren krijgt dat alles onder controle is, dat
ook de moeilijkste trekken gemakkelijk zijn en dat alles gecombineerd
met een perfecte ritmische timing, maakt van deze cd, ook nu nog,
15 jaar later, een cd om puur van te genieten.
Een duitse recensent van een concert omschreef het zo: "In
zwei Stücke von Mertz ging es schwelgerisch zu. Gelegentlich
meinte man Chopin auf die Gitarre zu hören". Juist, maar
dan wel Chopin, vertolkt door iemand als Horovitz op een moderne
concertvleugel.
|
|
|
Een
gezellige babbel met Paul Rans & Walter Couvreur, beide producers
van radio Klara
|
|
De
nieuwe cd klinkt grondig anders. De concertvleugel is als het ware
aan de kant geschoven en vervangen door een Weense pianoforte, kleiner,
lichter, met leren hamerkoppen in plaats van met zacht vilt. En
toch is het allesbehalve een opname waarin een rijk instrument vervangen
werd door een 'voorloper', door een ouder en minder wellustig exemplaar.
Voor
zover ik haar ken, is Raphaella er de vrouw niet naar om zich langdurig
te verdiepen in historische muziekstudies en oude traktaten, maar
is ze de weg gegaan van de ge•nteresseerde muzikant met wijd open
oren. Ze heeft oude instrumenten gekocht uit interesse, misschien
omdat ze o.m. bij Jos Van Immerseel had kunnen ervaren wat de mogelijke
winst was bij een terugkeer naar de bron.
En daarna heeft ze haar oor te luisteren gelegd bij het instrument
zelf. Ze heeft niet gedaan alsof een Mirecourt een mini-Gilbert
is, maar heeft zich laten leiden door de specifieke eigenschappen
van wat in wezen een ander instrument is. Een gitaar, dat wel, maar
een gitaar met geheel eigen karaktertrekken en andere klankkleuren.
|
|
|
Nog
even nagenieten met Andreas Glatt,
producer van Accent Records
|
|
Het
zoeken naar een mooie sonoriteit op zo'n oud instrument is ˇˇn ding,
een moeilijk ding zelfs, maar het is nog maar de helft van het verhaal.
Voor wie goed luistert, en dat heeft Raphaella gedaan en daarin
toont ze zich een grote muzikante, voor wie goed luistert leert
het instrument ook hoe je met de muziek uit zijn tijd moet omgaan,
zodat die muziek een nieuw verhaal zal gaan vertellen. Ook romantisch,
zeker, zelfs zonder kaarslicht.
Het zal haar wel veel tijd en veel geduld hebben gekost, maar de
nieuwe cd is fundamenteel verschillend van de eerste en wat mij
betreft ook rijker. De tover is misschien een beetje weg, maar daardoor
kan je nu onbedwelmd naar de muzikale boodschap luisteren, van twee
componisten die het meer dan verdienen.
Pieter
Andriessen,
Brussel,
22 april 2004.
|
|
|
|
|
Na
Piet Andriessen speelde Raphaella ter illustratie op haar Roudhloff
gitaar.
Vervolgens
gaf Françoise Emanuelle Denis, musicologe en producer van
GHA-Records, een interessante toelichting bij de vroeg 19e eeuwse
instrumenten en hoe deze de uitvoeringspraktijk toen hebben beïnvloed.
Tot
slot bespeelde Raphaella eveneens haar Mirecourt.
De
elegante avond werd nog enkele uurtjes verder gezet met een goed
glas wijn ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|