Raphaella SMITS
xxx
INSTRUMENTEN - Gilbert - Arias - Mirecourt - Roudhloff - Panhuyzen -

startpagina

nieuwsbrief

abonneer je

discografie

biografie

instrumenten

interviews

reisschema

persmap

kritieken

links

contact

ENGLISH
VERSION


Raphaella Smits
Raphaella bespeelt haar Gilbert gitaar terwijl de Mirecourt en de Arias hun beurt afwachten

Raphaella Smits

Enkele vaak gestelde vragen:

"Raphaella, hoe staat jouw achtsnarige gitaar gestemd, en waarom?"

Raphaella: "De stemming van de laagste snaren bepaal ik aan de hand van het te spelen stuk. Bijvoorbeeld verkies ik voor Bach's tweede partita voor viool: e b g d A E D CIS.
Maar, speel ik Bach's derde luitsuite dan wijzig ik de achtste snaar naar A. Enzovoort.
Hier geldt voor mij slechts 1 regel: de speelbaarheid. Ik wil met mijn instrument steeds de partituur en de betekenis van de muziek zo dicht mogelijk benaderen."

"Raphaella, bespeel je nu het liefst een modern of een historisch instrument?"

Raphaella: "Waarom zou je als artiest jezelf een beperking opleggen als je muziek kan maken op beide?
De geschiedenis leert ons dat, per definitie, het antieke niet minderwaardig is dan het nieuwe. Dat geldt zowel voor instrumenten als voor literatuur of beeldende kunsten.
Terwijl in de loop de jaren bepaalde kwaliteiten verder ontwikkeld en verbeterd werden, zijn ongetwijfeld andere kwaliteiten, ondanks hun waarde, verdwenen."


6, 7 of 8 snaren ?
moderne of historische gitaren ?


Het begon voor Raphaella Smits toen zij, 13 jaar oud, haar eerste gitaar kreeg: een Duitse Helmut Hanika.

Later, student aan het conservatorium, werd het een Spaanse José Ramirez gitaar. Nog steeds met 'slechts' zes snaren, maar dat zou niet lang meer duren!

Onder invloed van Maestro José Tomàs aan de Catedra Andres Segovia in Spanje, gaf Raphaella zich gewonnen voor de veelzijdigheid van de achtsnarige gitaar. Het werd weer een José Ramirez.

Na een waardevolle tip van haar Filippijnse vriendin en gitariste Agnes Narciso, ontdekte Raphaella de instrumenten van luthier John Gilbert uit Californië: het was liefde op het eerste gezicht en sedertdien bleef Raphaella haar Gilbert trouw.

Recent (2006) liet Raphaella een extra achtsnarige gitaar bouwen door luthier Kolya Panhuyzen uit Canada. Het instrument is uitzonderlijk omdat het zo makkelijk te bespelen is.


Toen Raphaella in aanraking kwam met 19e eeuwse juweeltjes van gitaren, kon zij de uitdaging niet weerstaan. Zo vonden volgende instrumenten in haar een enthousiaste speler:
- Vicente Arias (1899, Spaans)
- Mirecourt (1827, Frans)
- François Roudhloff (1830, Frans).
Al deze historische instrumenten werden gerestaureerd door luthier Bernhard Kresse uit Duitsland.

Zo ontdekte Raphaella dat het bespelen van het authentiek instrumentarium, een correcter en dieper inzicht verschaft in de uitvoeringspraktijk van de muziek uit de overeenstemmende periode ...

Of zoals de Franse musicologe Danielle Ribouillault van het magazine <Les Cahiers de la Guitare et de la Musique> in 2001 schreef:
"Raphaella Smits is de muziek van de 19e eeuw bijzonder toegewijd met enthousiasme en doorzicht. Men begrijpt haar volkomen dat naast de studie van theoretische uiteenzettingen het vooral de oude instrumentenbouw zelf is die compleet de technische benadering, het kleurenpalet van de tonen en dus de esthetica van het repertoire beïnvloed. Zo vergemakkelijkt de smallere nek de positiewisselingen en laat andere bindingen toe, wat dan leidt tot een andere frasering, een meer intieme klank, helderder, met meer kleur. Fascinerend!"

John Gilbert, luthier John Gilbert
Vicente Arias, luthier Vicente Arias
Mirecourt, luthier Mirecourt
Francois Roudhloff, luthier François Roudhloff
Kolya Panhuyzen, luthier Kolya Panhuyzen
D'Addario ... en wat met de SNAREN ?

< Laatste update: 24-IV-2007> < Top pagina > < Vorige pagina > < Volgende pagina > < Abonneer je nu! >